1. Yılın Türk Filmi: Bir Zamanlar Anadolu’da
“Boş arazide bulduğu kavunları evine
götürmek için onları bir cesedin yanına koymaktan çekinmeyen Arap karakteri,
doktora şöyle sesleniyor : “Anlatırsın doktor, bir zamanlar Anadolu’da diye”.
İşini kayıtsızca yapan, karısından ayrıldıktan sonra hayatına yeni bir yön
çizemeyen ve Anadolu’da yağmurların varlığı ile kendi varlığı arasındaki zaman
farkının bunalıma sürüklediği Doktor’un taşra günlerinden “anlatmaya değer” bir
hikaye, belki de yegane hikaye. Nuri Bilge Ceylan’ın son filminde; Doktor
Cemal’in savcı, komiser, jandarma gibi bürokratlardan oluşan heyet ve cinayet
zanlısı ile cinayete kurban giden bir adamın cesedini aradığı bir güne tanıklık
ediyoruz.”
2. Yılın Yabancı Filmi: Jodaeiye Nader az Simin (Bir Ayrılış)
Hakikat nedir? Kimileri için Kuran’a el basılan anlarda dile
gelmesi gereken sözlerdir, kimileri içinse kızının vicdanıyla verdiği karardır.
Vatandaşı olduğunuz ülkeden neden
ayrılmak istersiniz? Kimilerinin yaşadığı ülkeye dair sayılmaz derecede
kaygısı vardır ve tüm bu kaygılarında haklı olduğuna inanır, kimileri ise bir
ülkeyi yaşanmaz kılanın sadece ve sadece bu ülkenin yaşanılmazlığına dair
düşünceler olduğuna. Sasaniler neden iki
sınıftan oluşur? İşte bunun cevabı
uzun. Hiddet anlarında, çoğunlukla masum
olan üçüncü kişiler mi zarar görür? Maalesef öyle. Bir adama kızarsınız
karısını yaralarsınız. Bir kadına kızarsanız karnındaki çocuğu yaralarsınız.
Eşinize kızarsınız, ayrılık kararıyla çocuğunuzu yaralarsınız. Peki, bir çocuğun annesiyle babası arasında seçim
yapmak zorunda kalması, esasen ayrılığın tek seçenek olduğu bir Hobson seçimiyse,
çocuğun yanıtının bir önemi var mı?
3. Yılın Albümü: Çocuk
Haklı – Kardeş Türküler
Kardeş Türküler; kan ve gözyaşının durmadığı coğrafyamızda, bağlamanın telinden yayılan tınıyı, kardeşliğe inanların nefesiyle harmanlayarak umudu somutlaştıranların adıdır. O nedenle, onların yeni bir albümlerine kulak verdiğim yılda, dönüp başka albümlere bakmaya pek de gerek kalmadı. Çalıp söyledikleri kadar yazmaktan da hoşlandıkları için benim lafı fazla uzatmama gerek yok. İçinden kısa bir alıntı yaptığımız sayfaları okumak isteyenler buradan yola devam etsinler. Bir sonraki albüm tez vakitte hazır olsun, bir de üstat Neşet Ertaş’ın tabiriyle “Kardeş Türküler’in kraliçesi” olan Feryal Öney’in sesini bir dahaki sefere biraz daha fazla duymak nasip olursa ne ala.
"Çocuk
Aklı” diye gülüp geçmeyin, bir daha bakın her gün baktığınız,
Baka baka ezberlediğiniz tabloya.
Bir de bakmışsınız ki bozulmuş ezber,
“Çocuk Haklı”ymış meğer.
4. Yılın Performansı: Maral Üner – Hüzzam
Ankara’ya döndüğüm kısa dönemlerde, sanki hiç ayrılmamışım gibi hissettiğim anlar oldukça nadirdir, olduğu zaman ise bu anlar genellikle beni tiyatroda yakalıyor. Bahsetmeye çalıştığım aynı mekana dönmenin ötesinde bir duygu, zaten Hüzzam adlı oyunun oynandığı Oda Tiyatrosu’nda ilk defa bulunuyordum. Yalnızca 60 kişilik bu daracık ama sevimli salonda benim için değişmeden kalan şey, perdenin açıldığı anda hissettiğim heyecan olsa gerek.
Hüzzam oyununda Maral Üner’in 2 saatlik nefes kesici performansını, oyunun
ilk sahnelenişinden 27 yıl sonra izleme fırsatına eriştim. Kendisinin Mahpeyker
rolündeki akıl almaz kuvvetteki performansı, izleyen az sayıdaki şanslı insanı
kısmen güldürdü, çokça da hüzünlendirdi. Oyunun sonunda ise istisnasız tüm
izleyenleri kendisine hayran bıraktırdı. Duymayacağını bilsem dahi, o günden kalan
hayranlığımı kendisine iletmek için benim elimden gelen yegane şey, bu uydurma
ödülü kendisine takdim etmektir.
5. Yılın Klibi: Lotus Flower - Radiohead
Radiohead: Lotus Flower from nn on Vimeo.
Thom Yorke,“rock yıldızı” kavramını yapıbozuma uğratırken.
