12 Ağustos 2012 Pazar

Hey, Siz Yukarıdakiler


ABD'li eski kısa kulvar koşucusu John Carlos, 67, ile günümüzün sporcuları ve 1968 Mexico City Olimpiyatı'ndaki meşhur protestosu üzerine.

SPIEGEL: Londra Olimpiyatları’nda atletlerden politik hareketler bekliyor musunuz?

Carlos: Umarım, madalyanın ışıltısının gözlerini kamaştırmasına izin vermeyen sporcular bulunur. Açlık, AIDS ve cehalete dikkat çeken işaretlerin hepsini görmek isterim. Hastalıklar bundan dolayı iyileştirilemez, savaşlar sona ermez. Saf değilim. Ama Olimpiyatlardaki atletler, bütün dünyada milyonlarca insanın takip ettiği yarışmalarda bir diyaloğu başlatabilirler.

SPIEGEL: Neden sporcular politik veya toplumsal konular hakkında çok seyrek görüş bildiriyorlar?

Carlos: Profesyonelleşme ile birlikte pek çoğu çok iyi kazanmaya başladı, böylece varoluşsal problemlerle bir ilgileri kalmadı. Ayrıca profesyonellerin nasıl davranacaklarını belirten kontratları var. Tereddütlü durumlarda çenelerini kapıyorlar.

SPIEGEL: 1968’de Mexico City’de 200 metre yarışında üçüncü oldunuz. Tommie Smith ile birlikte madalya töreninde siyah bir eldiven giyerek ve yumruğunuzu gökyüzüne doğru kaldırarak, ABD’deki siyahlara karşı ayrımcılığa dikkat çektiniz. Neden bu hareket spor tarihinde bugüne kadarki en meşhur protesto?

Carlos:  Çünkü bu hareket Afrika kökenli Amerikalıların çıkarlarından daha fazlasını ifade ediyor. Biz insaniyet talep ettik. Hemen her çatışma, yukarıdaki insanların yönetmesi ve aşağıdakilerin onlara uymak zorunda kalmasıyla şekilleniyor. Bizim hareketimizin evrensel bir mesajı vardı: “Hey, siz yukarıdakiler! Bir gözümüz üstünüzde.”

SPIEGEL: Protesto eyleminin ardından ABD takımından kovuldunuz, ölüm tehditleri aldınız, daha sonraları bir benzin istasyonunda çalışmak zorunda kaldınız. Hiç bu hareketinizden ötürü pişman oldunuz mu?

Carlos: Ondan sonraki dönemde suçlu ilan edildim. En kötüsü, ilk eşimin bu nedenle hayatını kaybetmesidir. (wikipedia notu: John Carlos’un eski eşi 1977 yılında intihar etti.) Her şeye karşın, bu hareketimiz gerekliydi. Çok çalkantılı zamanlardı: Vietnam savaşı, Martin Luther King’in öldürülmesi, vatandaşlık hakları hareketi. O zamanlar haksızlığa karşı başkaldırmak için iyi nedenlerimiz vardı. Aynı bugün olduğu gibi: Geçen Ekim ayında New York’taki Occupy Wall Street hareketinde diğer insanlarla birlikte gösterilere katıldım.

Kaynak: Der Spiegel, 6 Ağustos 2012

Fotoğrafhttp://en.wikipedia.org/wiki/1968_Olympics_Black_Power_salute
(Tommie Smith ve John Carlos'un protestosu hakkında daha fazla bilgi için linke tıklayabilirsiniz.)

Hiç yorum yok: