Güzel Haberler Var Anadolu'dan

Sıkıntılı bir süreçten geçen Türk Futbolu'na bu akşam iyi bir maç seyrettirdikleri için, Bursaspor-Kardemir Karabük takımlarına teşekkürü bir borç bilerek yazıma başlıyorum. Pek çoğu takımlarında forma şansı bulamayan, formsuz bir ilk onbirle sahaya çıkan ve temposuzluğu kendine adeta taktik belirlemiş milli takımımızın teknik heyetinin de bu maçı izlemiş olmasını ümit ediyorum. Bütün Türk Futbolu bitmiş bir tek futbolcunun sakatlığıyla uğraşır olmuşken, Anadolu cephesinden gelen bu maç ümitlerimizi az da olsa canlı tutmayı başardı.

Yukarıdaki yorumlarıma maçın ikinci yarısının etkisinin pek fazla olmadığını belirterek maç yorumuna dönersek; Maça iki takımda inanılmaz derecede iyi başladı ve özellikle Bursaspor'un organize ve hızlı atakları gerçekten baş döndürücüydü. Ertuğrul Hoca takımını yalnızca taktiksel olarak değil aynı zamanda da mental olarak her maça çok iyi hazırladığı aşikar. Çok fazla devamlılığı olmayan ilk onbir de her zaman kendine yer bulamayan Turgay bugün attığı iki golle hocasını mahçup etmedi. Ayrıca fiziği ve yer tutuşuyla iyi bir forvet olduğunu ve bugün üç büyüklerimizde bile olmayan bir forvet kimliğini sahaya koydu. Burada Turgay'dan bahsetmişken Sercan'dan bahsetmemek olmaz. Sercan başarılı top hakimiyeti ve son vuruşları olmasının yanında gerçekten bileklerine hakim bir santrafor olmasıyla milli takımda en azından şu golcü yokluğunda yer bulmasını bekliyordum. Yine maç yorumundan uzaklaştığımı farkederek biraz da Karabük'ten bahsetmek istiyorum. Sadece temsil ettiği değerlerle bile sempatimi kazanabilecek olan Karabük'ü bugün ilk defa izlediğim maçı sonunda futbol açısından da pek çok gönlü fethedeceği belli. Özellikle Fenerbahçe maçlarından bildiğim Cernat takımın maestro'su olmuş Tozo, Sernic ile birlikte takımın yıldızı haline gelmiş. Özellikle Cernat çıktıktan sonra Tozo ve Sernic'in oyuna katkılarıyla Karabük ayakta kalabildi. Ayağa paslarla oyuna hakim olmaya çalışan Karabükspor'un ofansif ve defansif anlamda en sıkıntılı kısmı kanatları heralde. Maç boyunca ne kanat oyuncuları kanada çizgiye inip orta açabildiler ne de bekler defansta başarılıydılar. Yücel Hoca heralde Volkan Şen'in eksikliğine ve Ozan İpek'in formsuzluğuna güvenerek bekleri biraz daha defansın ortasına yaklaştırmış; ama genç İsmail'i pek takip edememiş galiba. 19'luk yıldız adayı Bursaspor'da oynadığı ikinci (ya da üçüncü maçı bu) maçında kendini taraftara ve futbolseverlere sevdirmeyi bildi. Karabük'ün bir başka sıkıntısı da tabiri caizse Mehmet Yıldız sendromu. Emenike'ye yirmi otuz hatta kırk metreden atılan başarısız paslar oyuncunun da maça içerisindeki konsantrasyonunu yerle bir etti. Keşke kanatlardan bindirmelerle ya da ayağa paslarla buluşturabilselerdi Emenike'yi !

Maçın ikinci yarısı ise ilk yarıya oranla çok sönüktü. Cernat'ın eksikliğinde teknik anlamda rakibinin çok gerisinde olan Karabükspor'un kapanması, ilk yarıdaki yüksek tempo oyunu ikinci yarıda sıkıcı denebilecek bir seviyeye getirdi. Sercan'ın oyuna girmesiyle Bursaspor'un sağ kanattan içeriye girişleri daha etkili olabilirdi; ama Yücel Hoca'nın defansı zaten göbekte kalabalık olduğu için Sercan'ın bireysel ataklarını bertaraf edebildiler. Fakat Sercan pek çok pozisyonda uyumuş Karabük defansı tarafından kaçırılsa da Bursaspor'lu oyuncular bu şansları pek kullanamadı. Tecrübesizliği ise Karabük'ü galibiyete götürecek olan golden ya da gollerden etti diyebiliriz. Pek çok golle sonuçlanabilecek atak zaman geçirme amacıyla boşa harcandı.

Uzun zamandır böyle güzel bir maç izlememiştik, Anadolu stadlarında. Bu maç Kardemir'in ligde başarılı olacağını ve Bursapor'lu oyuncuların da milli takım teknik heyeti tarafından göz ardı edilmesinin ne kadar hatalı olduğunu gösterdi, biz futbolseverlere.